Wageningen (Gods tafel in de woestijn)

Onverwacht kwam er aan ons verblijf in Zeist een einde door een beroep van de Hervormde gemeente van Wageningen. Wat me telkens voor de geest kwam, toen ik het beroep in overweging had, was dat Wageningen een woestijn was vergeleken bij het mooie villadorp Zeist. Maar was dat ook in kerkelijk en geestelijk opzicht zo? Hoe dit ook mocht zijn, de Heere maakte ons duidelijk, dat we ons van Wageningen niet konden afmaken met de taal van het ongeloof: ‘Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?’ (Ps. 78 : 19). Zo zijn we dan gegaan. Op 27 augustus 1972 vond de bevestiging plaats in de Grote Kerk te Wageningen door ds. G. Boer; de tekst voor zijn preek was gekozen uit Exodus 17 : 8vv.
De intreetekst ’s avonds was: 1 Korinthe 1 : 18. We kwamen te wonen in een beter huis dan ons door de kerkvoogdij werd aangeboden en dat voor ons gezin bepaald ongeschikt was. Door de goede zorgen van de kerkenraad van wijk 1 werd een geschikter huis gevonden: Diedenweg, nummer 22. Dat was wel ver buiten het centrum van Wageningen. Maar we hebben er toch – met zijn tienen - met vreugde gewoond. Op de tweede verdieping was er een kamer gereserveerd voor Avram Mizrahi, een Joodse jongen die een jaar bij ons in huis is geweest. Tegenwoordig is hij de voorganger van een Messiasbelijdende Joodse gemeente in Tell-Aviv (Kehilat Adonai Ro’i ).

Zo goed als elke zondagmorgen waren er diensten van wijk 1 in de Vredehorst, het kerkelijk centrum dat juist bij onze komst in Wageningen gereed was gekomen. Het was in het kader van Samen Op Weg gebouwd door de Hervormde en Gereformeerde kerk ter plaatse en gemeenschappelijk bezit. Alle activiteiten (kerkdiensten, catechisaties, bezinningsavonden) van onze wijk vonden daar plaats. Eenmaal in de twee weken was er ook een avondkerkdienst van onze wijk in de Grote Kerk (aan de Markt).

Door de Landbouwuniversiteit is Wageningen een echte studentenstad. En al was ik dan niet als studentenpastor beroepen, de contacten met studenten waren talrijk. Op catechisaties, via de CSFR- studentenvereniging. Studenten waren het ook die in het evangelisatiewerk enthousiast meededen. Studenten van CSFR en Ichthus organiseerden op zondagavonden in het IAC (International Agriculture Center) bijbelstudies voor de vele buitenlandse gasten. Maar ook in de evangelisatiecommissie, die van wijk 3 en van onze wijk uitging, waren ze actief. Na veel strubbelingen is er tenslotte ook een evangelist benoemd. Het werd dhr. J. Edelman. En omdat de echtgenote van broeder Edelman net zo hard meedeed als hijzelf, hadden we in feite opeens twee evangelisten.

<- Zeist

Woudenberg/Bilthoven ->