Mijn Levensloop

Sliedrecht/ baggerdorp

In het voorjaar van 1960 (om precies te zijn: 6 maart) vertrokken wij naar Sliedrecht. Met grote dankbaarheid denk ik terug aan die ambtsbroeders die altijd hun plaats hebben ingenomen in het geheel van de gemeente en door wier toedoen het zover kwam, dat er een Gereformeerde Bonder werd beroepen en de Hervormd-Gereformeerde Evangelisatie kerkelijk kon worden geïntegreerd. Voor de mensen die uitsluitend de diensten bezochten, waarin een Gereformeerde Bonder voorging, brak er een moeilijke tijd aan. Weliswaar waren er nu in de Grote Kerk GB kerkdiensten waarvan ik de meeste zelf mocht leiden. Maar lang niet elke zondag was dat het geval. Dan liepen de mensen naar gebouw Maranatha aan het ene eind of naar Tolsteeg aan het andere eind van de Sliedrechtse dijk.

Overigens heb ik uit het hele gebeuren in Hervormd Sliedrecht veel geleerd. De Heere zegende de bediening van Zijn Woord op een wondere wijze. Rehoboth: de Heere maakte ruimte. Ik herinner me nog goed die avond waarop ik samen met mijn ambtsbroeder Alblas op huisbezoek was in een stoep. Zoals de lezer wellicht weet: een Sliedrechtse stoep is een rij huizen, gebouwd vanaf de dijk landinwaarts. We belden aan op een willekeurig adres. Een magere man deed open. Of we een ogenblik met hem konden spreken. ‘Waarom zou u dat doen?’, zei hij. ‘Ik heb in geen achttien jaar de kerk van binnen gezien en ik zal er ook nooit meer komen. Ik heb ervoor bedankt, toen men mij op last van de deurwaarder verplichtte mijn kerkelijke belasting te betalen.’ Toch liet hij ons binnen. Er ontspon zich een gesprek van hart tot hart. De woorden die wij spraken, sloegen bij hem in. De man zat helemaal in de knoop. Zijn leven was een puinhoop. Blijkbaar waren wij op het juiste tijdstip bij hem langs gekomen. We hebben samen de Bijbel gelezen en gebeden. En de volgende zondag was hij in de kerk en hij heeft daar ook nooit meer ontbroken. Ik zie hem nog zitten: als hij de psalmen meezong uit het psalmboekje dat hij in de hand had, biggelden de tranen over zijn wangen. Of hij de preek begreep? ‘Nee’, zei hij,’ ik begrijp het niet allemaal, maar ik begrijp wel, dat wat ik hier hoor heel wat anders is dan wat ik altijd op zondag deed.’ Hoe hij dan te voren de zondagen doorbracht? Wel, hij sliep uit, ging om een uur of tien de deur uit; naar het café. Daar bracht hij meestal de hele dag met zijn kameraden door. Daarna ‘pikten ze samen een singeltje’. En dan ging hij weer huiswaarts. Om zijn gezin bekommerde hij zich niet. Maar God had hem stil gehouden op deze dwaalweg. Toen moest hij zijn vrienden vaarwel zeggen. Zijn vrouw en kinderen vermaande hij ernstig om zich toch op tijd tot God te wenden om niet voor eeuwig verloren te gaan.

De Heere haalde er mensen bij die zich nooit om God of gebod bekommerd hadden. Maar ook werden de kerkdiensten bezocht door mensen die decennia lang thuis de oude schrijvers hadden gelezen. Diep in hun hart was de hoop blijven leven, dat de Heere in de kerk der vaderen op Zijn tijd nog eens een keer ten goede zou geven. Pieter de Bruin, mandenmaker van beroep, was een van hen. Met heel zijn gezin was hij elke zondag trouw onder de ambtelijke bediening van het Woord. Zo ook twee van zijn getrouwde kinderen met hun gezinnen. Zij hadden altijd bij vader ‘gekerkt’. Op een avond hebben alle ongedoopte kleinkinderen in de Grote Kerk op de dijk het teken en zegel van Gods verbond ontvangen.

Vooral de voorbereidingen van de zondagse kerkdiensten en van de doordeweekse samenkomsten waar de Christenreis van John Bunyan werd behandeld, kostten veel tijd. Maar de studeerkamer in de pastorie op de Dijk (B 72) – met uitzicht op de drukbevaren Merwede – heb ik niet geschuwd. Het was ook mijn bidvertrek. In de winter van 1963 hebben we op de geheel dichtgevroren rivier eens te voet de overtocht naar de ‘Helsluis’ kunnen maken.
Ons gezin breidde zich intussen uit. Jacques werd geboren op 7 januari 1962. Jeannette zag het levenslicht in de vroege morgen van de eerste Kerstdag: 25 december 1963. En dan Marleen; zij is geboren in het ziekenhuis in Dordrecht op 7 maart 1965.




<- Huwelijk/Veen Zeist ->